این جلسه در تاریخ 18/3/97 با حضور رئیس دانشگاه علوم پزشکی، معاون تحقیقات و فناوری دانشگاه و مدیر پژوهش، رئیس و معاون پژوهشی مرکز،حراست دانشگاه و مدیران محترم ادارات و دانشگاه های ایلام و اساتید هیئت علمی، در دفتر رئیس دانشگاه برگزار شد.
در آغاز آقای دکتر سایه میری رئیس مرکز تحقیقات آسیب های روان- اجتماعی ضمن خوش آمد گویی به حضار گزارشی از میزان شیوع اختلاات روانی مانند: افسردگی، اضطراب، خودکشی و آسیب های اجتماعی مانند طلاق، قتل، خشونت وغیره در ایران و استان ارائه دادند، سپس به چالش های موجود بخصوص در بحث خودکشی اشاره نمودند و نتایج نظر سنجی از محققان استان در زمینه اولویت های تحقیقاتی در زمینه آسیب های روانی اجتماعی استان و مشکلات موجود در این زمینه را ارائه نمودند .
آقای دکتر مهدیزاده معاون پژوهشی دانشگاه ایلام به بیان اینکه اکثر مدیران به دنبال حل کردن مشکل نیستند و تحقیقات در این زمینه کم بوده و بیشتردانشجویی می باشند و نمی تواند در اختیار تصمیم گیران قرار گیرند. از طرفی مدیران در این زمینه بیشتر در صدد تکمیل رزومه هستند و خود عملا مجری پژوهش نیستند. ایشان پیشنهاد دادند که الویت ها در استان بر اساس میزان بروز و سپس مداخله، در جهت تاثیر گذاری برآن انجام شود تا بتواند نتیجه مطلوب وموثر در جامعه ایجاد کند. دراین برهه زمانی درصورت مقاومت در برابر تحریم ها احتمالا در بروز آسیب ها افزایش خواهیم داشت. در استان باید برنامه های میان مدت اجرا شود و لایه های دو و سه هم پوشش دهد. تیمی باید تشکیل شود و یک بسته سیاستی بر اساس اجماع و ارزیابی صاحبنظران تدوین شود و اولویت ها تعیین گردد.
جناب آقای دکتر درویشی بیان نمودند بحث اتیولوژی خودکشی در ایران همان الگوی کشورهای توسعه یافته است و در ایلام این الگو ناهمگون است، مثلا در مردان مجردها بیشترین خودکشی را دارند و آیا اتیولوژی آن چیست؟ نامشص است و در زنان نیز متاهلین نسبت به مجردها بیشتر خودکشی می کنند. و به دلیل ناهمگونی الگو مداخلات انجام شده تاثیر چندانی در درمان ندارند. وضع روانی مردم خوب نیست و تاب آوری ناشی از مسائل اقتصادی کاهش یافته است. متاسفانه بالاترین درصد خودکشی دراستان مربوط به رده سنی 15تا25 سال است که شامل دانش آموزان و دانشجویان است. باید به خودکشی بعنوان یک مسئله نگاه کرد ودر صدد حل مشکل بر آمد.
آقای دکتر سپید نامه جامعه شناس وعضو هیئت علمی دانشگاه ایلام، ما در استان روایت آسیب ها را نداریم، رویکرد پژوهش باید از کمی به کیفی تغییر کند. ماحصل تحقیقات قدرت تعمیم به جامعه را ندارد. روش های پژوهشی باید تغییر کند.
جناب آقای دکتر ولیزاده روانپزشک و معاون آموزشی دانشگاه در ادامه افزودند مشتری نتایج پژوهشی در استان هنوز کاملا مشخص نیست اینکه چه کسی آنها را بکار گیرد. در اتیولوژی خود کشی مثلا مشکل خانوادگی قابل رد یابی نیست ودر این زمینه خلا قانونی در پیگیری آن وجود دارد حتی خانواده ها نیز کسی را مجبور به پاسخگویی در حادثه خودکشی نمی کنند.اتیولوژی خودکشی باید تعریف شود و تمام ادارات و سازمان ها درحل مسئله خودکشی نقش دارند. ایشان تاکید کردند که تحقیق باید همزمان با عمل باشد و پیشنهاد دادند که باید معلمین را آموزش دهیم تا در زمینه تشخیص و گزارش اختلالات روانی در مدارس کمک نمایند.
دکتر صالحیان معاون پژوهشی آموزش و پرورش استان با بیان اینکه مشکلات روانی و خودکشی ریشه در مدارس دارد وامنیت انسانی در راس امنیت کشور قرار دارد واز آنجا که بهترین موقعیت های فرد در آموزش و پرورش می گذرد، اگر فرزندان را به عنوان تولیدات مدارس در نظر بگیریم آیا این دانش آموزان ویژگی های لازم مانند انتقال هویت، قانون پذیری، ارزشها، فرهنگ تولید و مصرف و فرهنگ کار را برای حضور در جامعه دارند. بخش بزرگی از این مسئله به بقیه جامعه بر می گردد. فرهنگ، اقتصاد، سیاست با اصلاح اموزش و پرورش درست می شود. در سطح کلان این مشکل باید حل شود. در سنگاپور کشوری که هیچ منابعی ندارد ولی انسان پرورش می دهد. در کشورهای دیگر برای سرانه یک دانش آموز 35 میلیون هزینه می شود در حالی که در ایران 2 میلیون تومان هزینه می شود.
معاونت اجتماعی بهزیستی آقای دکتر کردی ابرازداشتند بررسی خودکشی صرفا بر موارد اقدام به خودکشی بوده اما شهرستان ملکشاهی درمقوله افکار خودکشی جای ایلام و چرداول را در سال های اخیر گرفته و از همه شهرستانها بیشتر است. چند آسیب در استان ایلام مورد توجه قرار نگرفته از جمله همسر آزاری، کودک آزاری و تن فروشی زنان که این زنان بیشترین ارتباط را با معتادان دارند و بلعکس که بسیار نگران کننده است.
آقای نعمتی معاون پژوهشی اداره کل زندانها افزودند کثرت زندانیان حاکی از اعلام خطر برای جامعه است.70درصد زندانیان سابقه اعتیاد داشته و سابقه اقدام به خودکشی در آنها نیز زیاد است. ایشان آمادگی بهزیستس استان برای تحقیقات دانشجویی و کارهای پژوهشی را اعلام نمودند. خودکشی به عنوان یک آسیب و نیز پرخاشگری معطوف به دیگران که منجر به قتل می شود و آمار زیادی در مقایسه با سایر آسیب ها در سطح جهانی دارد.
دکتر احمدی مدیرگروه روانشناسی دانشگاه آزاد به مشکل بی حسی اجتماعی، خانواده درمانی و مشکلات در سیستم خانواده اشاره کرد و تاکید کردند که هدف باید بر مبنای تغییر باشد. در روانشناسی ما دنبال این هستیم که افراد خوب بمانند ملاحظات حس خوبی ایجاد می کنند و اثرات موقت دارند، اختلالات خلقی شخصیت ریسک خودکشی را بالا می برند. دغدغه ما با پژوهشگران اروپایی متفاوت است در بافت پژوهشی ایران همه به هم نگاه می کنند و وقتی هزینه پژوهشی کاهش می یابد باید با جنبه های امنیتی و غیر امنیتی بررسی شود. این عدم تناسب برای جامعه مضر است. در خانواده درمانی تکنیک هایی برای فرد بکار می رود ولی پس از بازگشت به محیط معیوب این تلاش ها بی اثر شده و نتیجه موثرنخواهد داشت .
دکتر علیزاده مهاجر مدیر کل پزشکی قانونی استان تاکید کردند به مسائل فرهنگی نباید تک بعدی نگاه کرد باید به نتیجه فکر کرد انتقاد کردن حس خوبی ایجاد نمی کند. باید راه حل ها یی را پیشنهاد کرد که مشکلات استان را برطرف نماید مثلا در سال 96 خودکشی موفق در آقایان 20درصد بیشتر از خانم ها بوده است و میزان کودک آزاری در استان 14 در افزایش یافته است.
دکتر کیخاونی روانشناس بالینی و رئیس گزینش دانشگاه علوم پزشکی بیان نمودند که کارهای تحقیقاتی باید در راستای بحث توانمندی فردی باشد، اگر توانمندی های فردی افزایش یابد می تواند افراد را در مقابل آسیب ها مصون دارد آسیب های اجتماعی منجر به جرم می شوند.
دکتر موسی نژاد جامعه شناس و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد ادامه دادند که صحبت زیاد می شود ولی کار مفیدی انجام نمی شود. با فشار تحریم ها فقرو بیکاری افزایش می یابد و نتیجه آن اعتیاد و بیکاری است. زنانی که برای کار به خانه های مردم مراجعه می کنند در معرض آسیب ( جنسی )قرار می گیرند. بحث نبود امنیت غذایی را مطرح نمودند و از عوارض آنها بر روی سلامت جامعه گفتند.
در یایان هم دکتر کریمیان رئیس دانشگاه علوم پزشکی با تشکر از بر پایی چنین اظهار نظر و پیشنهادات علمی فرمودند به یقین آسیب ها با وضعیت اجتماعی و اقتصادی در ارتباط است. بعضی از مسائل را تا حدی می توان حل کرد و چاره ای برای آن اندیشید. تحقیقاتی باید انجام شود که بتوان برای نتایج آن کاری کرد ومشکلی از جامعه حل شود. سن 15 تا 25 سال مرحله ای است که فرد باید برای آینده و زندگی خود تصمیم بگیرد، در صورتی که فرد در این سن دچار سردر گمی می شود و بیشترین میزان خودکشی صورت می گیرد. از طرفی میزان خودکشی در ماه های تابستان بیشتر از بقیه سال انجام می شود، باید راهکارهای برای این گروه سنی اندیشیده شود. فردی که خودکشی می کند انگ بی ارزش بودن به او زده می شود و در جامعه طرد می گردد.